تفسیر مقیاس اهمال کاری شغلی

پرسشنامه اهمال کاری شغلی در سال 1390 توسط مجید صفاری نیا و زهرا امیر خانی راز لیقی ساخته شده است. هدف اصلی این مقیاس اندازه گیری میزان اهمال کاری و تعلل کارمندان در کارهای اداری است. این فرم دارای 25 ماده است که میزان اهمال کاری شغلی آزمودنی را در طیفی 5 درجه ای از «یک» تا «پنج» ارزیابی می کند. چارچوب نظری مورد استفاده در تهیه این مقیاس تلفیقی از رویکردهای روان کاوی و شناختی-رفتاری است.

اعتبار(پایایی) پرسشنامه اهمال کاری شغلی

در پژوهش صفاری نیا و امیر خانی راز لیقی برای برآورد اعتبار  پایایی پرسشنامه اهمال کاری شغلی از دو روش بازآزمایی و ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است. اعتبار مجموعه 25 سوالی مقیاس اهمال کاری شغلی در کل نمونه 50 نفری از کارمندان شاغل در استان تهران، با استفاده از روش بازآزمایی برابر75/0 برای کل آزمون به دست آمده است. همچنین ضریب هماهنگی درونی(آلفای کرونباخ)، در کل نمونه 503 نفری از کارمندان شاغل در استان تهران، برای کل مقیاس 89/0 گزارش شده است.

روایی پرسشنامه اهمال کاری شغلی

در پژوهش صفاری نیا و امیر خانی راز لیقی برای بررسی روایی پرسشنامه اهمال کاری شغلی از دو روش روایی ملاکی و روایی سازه استفاده شده است. با استفاده از پرسشنامه سهل انگاری اجتماعی (صفاری نیا،1389)، ضریب روایی همزمان وابسته به ملاک بیرونی برای کل نمونه برابر 63/0 محاسبه شد. جهت روایی سازه از روش تحلیل عاملی داده ها استفاده شده است. تحلیل عاملی گویه ها از نوع اکتشافی برای بررسی روایی سازه، بیان گر این بود که بیش از 47/0 واریانس نمرات با مقیاس ساخته شده، تبیین می شود. بنابر پایه نتایج اجرای تحلیل عاملی با استفاده از روش تحلیل عناصر اصلی همبستگی میان هر گویه با هر عامل در بهترین حالت مشخص شد، که بر اساس آن سه عامل نام گذاری شدند.